Кобринщина в годы войны
Фронтовые треугольники, открытки... Весточки, написанные в войну, когда наиболее остро ощущалась тонкая грань между жизнью и смертью... В воспоминаниях ветеранов - ежеминутная опасность, тяжёлый труд, особенно в осенне-зимнюю пору. Когда грязь по колено, дождь с утра и до вечера, мороз и ветер, когда друг только что был живым и через мгновение его уже нет... Но в письмах об этом написано мало. В них больше беспокойства об оставленных семьях.
С...
Подробнее
Кобринщина в годы войны
Дивизия, что впоследствии стала называться Брестской Красно-знамённой, была создана в начале войны из добровольцев-москвичей. Но по дорогам войны в её составе шли воины из разных республик и областей.
Уроженец Кобринщины Владимир Чмель попал в неё ещё до освобождения родных мест. Он был партизаном отряда имени Котовского, что базировался в районе Сварыни. В марте 1944-го ожидались жестокие бои с немцами, и руководство отряда решило переправить...
Подробнее
Кобринщина в годы войны
Убачанае і пачутае доўга не выходзіла з галавы. Чаму лёс аднаго аберагае, а другога, не горшага, у такія ціскі зацісне, што і асэнсаваць цяжка. Як, напрыклад, Георгія Карпінчыка з вёскі Верхалессе, чалавека з мудрымі ад перажытага вачамі. Дарэчы, што ён можа рабіць, калі пішуцца гэтыя радкі? Варыць вячэру сабе і жонцы, якая ўжо шосты год цяжкай хваробай прыкавана да ложка? А можа, прысеў паслухаць радыё, каб не адстаць ад жыцця? Спраўны тэлевізар...
Подробнее
Кобринщина в годы войны
Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, Дзмітрыю Ратнікаву споўнілася толькі 15. Разам з іншымі юнакамі яго абучылі спецыяльнасці трактарыста, бо дарослыя ваявалі, а жыта камусьці трэбы было сеяць. Працавалі, можна сказаць, суткамі – фронту быў патрэбен хлеб.
Ваенную форму Дзмітрый Дзмітрыевіч апрануў у 1943 годзе, калі накіравалі на вучобу ў Паўла-Пасадскае мінамётнае вучылішча. Праўда, прайсці ўвесь курс абучэння не давялося. Замест афіцэрскіх...
Подробнее
Кобринщина в годы войны
Раней, калі працаваў у калгасе, немагчыма было аддацца тэхнічнай творчасці. Адвечнае кола земляробскіх спраў запаўняла кожны дзень. Напэўна, працаваць на зямлі Аляксею Галашку было наканавана лёсам, уласна кажучы, так яно і атрымалася, хоць лінія жыцця магла пайсці іншым рэчышчам.
...I семнаццаці гадоў не было Аляксею, калі ў 1944-м франты Вялікай Айчыннай каціліся на Захад, вызваляючы населеныя пункты, раёны, вобласці і дзяржавы ад фашысцкай ...
Подробнее
Кобринщина в годы войны
Был месяц май. Цвели сады. И Музыка звучала. У мемориальных плит в почетном карауле - ребятня в пионерских галстуках. И все, кто побывал в День Победы в сквере В. П. Пуганова, единодушно согласились: праздник состоялся.
Он был особенным, этот майский день. Потому, что спустя много лет, наконец-то, митинг памяти павших прошел на месте захоронения защитников Кобринщины. Потому, что запущенный сквер приведен в порядок, отреставрирован памятник. С...
Подробнее
Кобринщина в годы войны
Майсей Шчарбацэвіч быў мабілізаваны ў Савецкую Армію пасля вызвалення Кобрыншчыны ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Падмаскоўны горад Кіраў стаў базай запаснога палка, дзе ён праходзіў паскораны курс вайсковай падрыхтоўкі. У саставе палка кулямётчык Шчарбацэвіч быў накіраваны ў Адэсу, дзе іх чакалі пагрузка на карабель і шлях праз Чорнае мора ў Румынію. Пасля выгрузкі ў порце Канстанцы пешым ходам накіраваліся ў Венгрыю.
Зразумела, што рухаліся...
Подробнее
Кобринщина в годы войны
9 мая для нас уже давно перестал быть только Днем Победы. Это еще и день Памяти, день, когда мы вспоминаем о тех, чьими руками была добыта победа в той страшной войне: о погибших в боях, ушедших от нас после войны и, конечно, о ветеранах, живущих рядом с нами.
Человек, о котором я хочу рассказать, не является полководцем или Героем Советского Союза. Он - рядовой труженик-солдат, прошедший пол-Европы и вместе с миллионами таких, как он, принёсш...
Подробнее
Кобринщина в годы войны
65 жыхароў Кобрыншчыны былі ўзнагароджаны медалём «За ўзяцце Берліна». 18 з іх - жыхары Кобрына, 47 - вяскоўцы.
Кароткі расказ аб гэтых людзях пачну з жанчыны - былой старшыны Паліны Іванаўны АНДРАЙЧУК, якая служыла ў 106-м Пінскім ордэна Чырвонага Сцяга палку сувязі. Яе, выдатную тэлеграфістку, прызвалі ў армію у першыя ж дні вайны. 3 Масквы накіравалі на Бранскі, а затым - на Пауднёвы фронт. Першую баяцую ўзнагароду - медаль «За баявыя заслу...
Подробнее