В канун великого праздника хочу отдать дань памяти и уважения моему деду Ивану Яковлевичу Логвиновичу. Дедушка родился в 1923 году в Дивине, был участником и инвалидом Великой Отечественной войны. К сожалению, он умер в 2002 году, и какие-то неясные моменты в его биографии уточнить уже невозможно. Дед, как и многие ветераны, неохотно рассказывал о тех тяжелых временах. С его слов я только знала о том, что воевал он непродолжительное время где-то ...
ПодробнееУ акардэона цікавая і доўгая гісторыя. Яго будучы гаспадар, кулямётчык, з вызваленчымі баямі ў складзе 122-га палка I Украінскага фронту ў час Вялікай Айчыннай вайны прайшоў паў-Еўропы. А набыў інструмент наш зямляк у 1945 годзе ў Аўстрыі на добрую памяць аб тых цяжкіх часах. - Любімая мая песня - "Кацюша". Як заспяваю яе на якой-небудзь урачыстасці, адразу ж успамінаю выпадак у студзені 1945 года, калі ў час Вісла-Одэрскай аперацыі ў Польшчы ...
ПодробнееКажется, о войне написаны уже целые тома. Стихи, проза, публицистика, мемуары... Столько всего рассказано, снято, записано. Но мы ищем новые страницы, чтобы ничто о событиях 70-летней давности не ушло в небытие. Сегодня, когда очевидцев войны осталось так мало, что счёт их идет уже на единицы, особенно важно, чтоб их воспоминания остались для потомков. Знакомство 15 апреля 2015 года Степан Николаевич Тимошук отметил свой 89-й день рождения....
ПодробнееГригорчук Степан Николаевич родился в д. Стойлы Пружанского района 14 июня 1924 года. На фронт был призван в 1944-м. Рядовой пехотинец участвовал в освобождении Познани, Праги, Берлина. После демобилизации занимался разминированием полей на Гомелыцине - в Жлобинском районе. Работал в охране военных баз, в том числе в Кобринском районе. На пенсию ушел, имея за плечами более чем 20-летний опыт охранника. Живет в д. Тевли Кобринского района. Награжд...
ПодробнееЗ кожным годам усё менш сярод нас ветэранаў Вялікай Айчыннай – жывых сведкаў самай страшнай трагедыі мінулага стагоддзя, час, хваробы і старыя раны няўмольна збіраюць сваю сумную даніну. І, на жаль, вельмі часта разам з самімі ўдзельнікамі той вайны назаўсёды адыходзяць ад нас і жывыя ўспаміны аб тых падзеях, якія ў свой час вызначылі лёс усяго нашага народа. Але бывае і зусім інакш – калі памяць, нібыта моцнае дрэва, прабівае сабе шлях праз гады...
ПодробнееНапярэдадні Дня Незалежнасці Рэспублікі Беларусь я завітала да ветэрана Вялікай Айчыннай вайны Івана Лесняка з вёскі Патрыкі. Ён чакаў мяне каля самых веснічак. Размясціўшыся на лавачцы пад вінаградам, Іван Аляксеевіч пачаў расказ пра сваё жыццё. Трапіў я на фронт у 1944-м, у 18 гадоў, а да гэтага, у час акупацыі, жыў у шматдзетнай сялянскай сям'і ў вёсцы Шыповічы. Калі Кобрын вызваліла Чырвоная Армія, праз два дні атрымаў павестку. Чыгунка бы...
ПодробнееЛетам 1941-га гукі вайны ціхім шэптам дзе-нідзе адбіваліся ў паветры. Гаварыць пра вайну баяліся, але думкі, мітусліва-збянтэжаныя, не давалі спакою. - Кожны дзень мы чакалі нешта нядобрае, - успамінае Павел Гілевіч. - Мне ішоў 18-ты год. Сям'я была вялікая - бацька Дзмітрый Іванавіч, маці Праскоўя Сямёнаўна, два браты, дзве сястры, ды я. Жылі дружна, не бедавалі. Ціхенька між сабой пагаворвалі, што будзе вайна, але ўсё ж такі яе прыход стаў н...
ПодробнееОн ушел воевать в 1944-м. Дома остались любимые жена Лена и совсем маленькая дочка Верочка. Защитить их было долгом Владимира Головейко. Это потом в его военном билете в графе «Правительственные награды и награждения нагрудными знаками и ценными подарками» будет гордо вписано: «За освобождение Праги», «За взятие Берлина», «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945гг.», «За боевые заслуги», а тогда... Не сразу молодого пар...
Подробнее- Добры дэень, Рыгор Герасімавіч! - гавару я ў тэлефонную трубку. - А ці можна прыехаць да Вас у госці, пра жыццё ваеннае паслухаць? - Ведома, прыязджайце, усё раскажу! - чую ў адказ на дзіва бадзёры голас. І вось на парозе вясковай хаты ў Грушаве мяне сустракае Рыгор Вышынскі - удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Адразу прыкмячаю па-дзіцячаму добрыя, лагодныя вочы - такія бываюць толькі ў шчырых людзей. Рыгор Герасімавіч праводзіць у чыстую,...
Подробнее