Першамай 1948 года асабліва памятны супрацоўнікам музея імя Суворава і кабрынчанам. У той дзень, пасля мітынгу і дэманстрацыі працоўных, адбылося ўрачыстае адкрыццё музея і першая хваля наведвальнікаў запоўніла невялічкі домік, у сценах якога да этага часу як бы вітае цень вялікага палкаводца, чыё імя назаўсёды прысвоена музею. Да адкрыцця музея быў не толькі адноўлены паўразбураны гітлераўцамі гістарычны дом, але ў пяці пакоях аформлена часовая ...
ПодробнееУ фондах музея імя А. В. Суворава захоўваецца план г. Кобрына, датаваны 1798 годам. На ім у канцы вуліцы Губерніяльнай, якая з 1864 года пачала называцца Сувораўскай, апошнім значыцца сціплы аднапавярховы дом. У 1795 годзе ён стаў уласнасцю фельдмаршала А. В. Суворава. Гэты дом — адна з самых старых драўляных пабудоў, што захаваліся да нашых дзён у рэспубліцы. Нямала перажылі і бачылі гэтыя ўросшыя ў зямлю сце¬ны. Яны былі сведкамі вялікага па...
ПодробнееМногiя наведвальнікі ваенна-гістарычнага музея імя А. В. Суворава, у тым ліку і некаторыя кабрынчане, нярэдка задаюць пытанне наконт стварэння яго, цікавяцца, ці жыў у гэтым доме вялікі палкаводзец, ці ён узведзены пазней. Каб даць адказ, трэба звярнуцца да гісторыі. У жніўні 1775 года імператрыца Кацярына II узнагародзіла фельдмаршала А. В. Суворава вялікім і багатым маёнткам «Ключ Кобрынскі». Центральная сядзіба «Ключа», маёнтак Губернія, бы...
ПодробнееОтнюдь не случайно, когда полтораста лет назад утверждались новые гербы уездных городов Гродненской губернии, символом Кобрина оказалась разлапистая деревянная соха па зелёном поле. Ведь с деда-прадеда основным занятием коренного населения Кобринщины неизменно служило земледелие. Употреблённое мною в заголовке слово «Кобринщина» с первого взгляда предельно понятно всем и каждому, во всяком случае не допускает кривотолков. Однако это далеко не ...
ПодробнееЯшчэ паўстагоддзя назад шматгранныя бакі жыцця кожнага без выключэння жыхара Кобрыншчыны былі цесна звязаны з пэўным рэлігійным культам. А ў сувязі з тым, што прыхільнікі трох традыцыйных веравызнанняў — праваслаўнага, каталіцкага і іўдзейскага — жылі неадасоблена, то з цягам часу ў іх узаемаадносінах узнікла дастаткова ўстойлівая тэндэнцыя да адносна мірнага суіснавання, і нават вератрываласці. Прычым для значнай часткі насельніцтва ледзь не асн...
Подробнее